In den grooten bock

Sommige huisnamen hebben een taai leven. Het hoekhuis Muntstraat/Jodenstraat  werd in de 15e eeuw al "den boick" genoemd. Tijdens de beeldenstorm van 1566 woonde Andries van Coelmont in "den boeck". De naar beneden gehaalde gevelbeelden van het naastliggende Dinghuis werden toen op de zolder van dit huis opgeslagen.

De bok is groen van kleur en dat heeft hem in verschillende gevelsteen-literatuur de benaming IN DEN GROENEN BOCK opgeleverd, maar in het onderschrift staat wel degelijk IN DEN GROOTEN BOCK.
De toevoeging GROOTEN is te danken aan het feit, dat er in de 17e eeuw ook ineens een "cleijnen bock" was, ontstaan door afsplitsing.

Bovenstaande kwam wellicht ook tot uiting vanwege de reeds verdwenen straten: Kleine Bokstraat en Grote Bokstraat. De kleine Bokstraat was gelegen tussen de Brugstraat en de Jodenstraat. En de Grote Bokstraat tussen de Jodenstraat en de Hoenderstraat tot aan de Maasmolen. Het deel, dat is overeind gebleven na de afbraak ten behoeve van het kanaal, kreeg de naam Kesselskade.

IN DEN GROOTEN BOCK was vanaf het begin van de 18e eeuw in het bezit van de familie Henckelius, een geslacht van kooplieden, artsen maar vooral apothekers. Zij behoorden tot de welgestelde ingezetenen van de stad. Johan Caspar Frederik Henckelius, de laatste apotheker uit de familie, overleed in 1859 ongehuwd. Hij werd opgevolgd door zijn assistent Joseph de Bosquet, die grote bekendheid kreeg als paleontoloog en verschillende fossielsoorten ontdekte (hij kreeg een eredoctoraat in Groningen en het plein vóór het Natuurhistorisch Museum is naar hem genoemd). Na zijn overlijden in 1880 werd het pand aan de kant van de Muntstraat tot winkel/woonhuis verbouwd, een terugkeer naar de situatie van vóór 1763. Sindsdien heeft het pand allerlei winkelbestemmingen gehad

‍
Opmerkelijk is dat Amsterdam ook een groene bok kent, waardoor je wel zou gaan vermoeden dat deze ogenschijnlijk willekeurig toegevoegde kleur een achterliggende betekenis heeft.

‍

‍

‍