Het Maastrichtse stadswapen staat in het bruggenhoofd rechts van de brug, vanaf het brugwachtershuisje goed te bekijken.
De steen stond oorspronkelijk als sluitsteen in de stenen boog, die in 1827 de houten overspanning tussen de Servaasbrug en de oever aan de Wycker kant verving.
Eeuwenlang werd de vaargeul in de Maas tussen de St. Servaasbrug en de oeverwal in Wyck overbrugd door een houten bruggedeelte, dat in 1827 werd vervangen door een stenen boog. Aan de zuidzijde kreeg de boog een sluitsteen met de Maastrichtse stadsster met de stichtingsdatum OCTOB 1827. De stenen boog kwam tot stand tijdens de regeerperiode van Willem I. Vandaar dat zijn "wapen" aan de andere kant van de boog en nu van de brug werd geplaatst.
De stenen boog is in 1932 vervangen door een stalen hefbrugdeel en toen werden de sluitstenen links en rechts in de kademuur herplaatst. Iets verderop aan de andere kant van de St. Servaasbrug in de kademuur aan de Oeverwal bij de voormalige brouwerij De Ridder (Oeverwal 3-9) bevindt zich nog een stadswapen, dat ook wel de waterengel wordt genoemd. In de volksmond heette het: als die engel "natte voeten" krijgt, wisten de bewoners van Wyck, dat ze maatregelen moeten nemen vanwege het hoge water.
De Sint Servaasbrug in steen stamt uit de dertiende eeuw. In de loop der tijd zijn de andere bogen stelselmatig vernieuwd zoals aan verschillende sluitstenen met jaartal te zien is.
In de kademuur aan het Corversplein is nog zo'n sluitsteen van 1699 herplaatst.
Heeft u aanvullende informatie over deze steen of een betere suggestie voor de vertaling? Deel deze met ons via onderstaand formulier. Wij zullen u bijdrage zorgvuldig beoordelen en u hiervan op de hoogte houden.
Om de financiering van de lopende kosten nu en in de toekomst mogelijk te maken, kunt u ons steunen en zich aanmelden als donateur van onze stichting.
Steun ons
