Hermes

In deze gevel staat de Griekse god Hermes te midden van twee allegorische figuren, die vermoedelijk handel en landbouw uitbeelden.
Hermes is goed herkenbaar aan de attributen die voor hem zo kenmerkend zijn: op zijn hoofd de gevleugelde zonnehelm, in zijn handen de caduceus (de hier niet, maar vaak met slangen omwikkelde herautstaf) en aan zijn voeten sandalen met vleugels. Die attributen verwijzen naar waar hij om bekend stond: de boodschapper van de goden.
In de Romeinse mythologie komen we Mercurius tegen die voorzien was van dezelfde attributen, maar bij hem lag vooral de nadruk op de god van de reizigers, de handel en de winst.
Zijn naam is waarschijnlijk afgeleid van mercator wat koopman betekent.

‍

‍

Het pand Grote Gracht 84 kwam in 1886 in bezit van Joannes Jacobus Antonius Groutaers Hij was commissionair in effecten. Hij woonde en had kantoor op de Boschstraat 70. Uit advertenties is op te maken dat er op de Grote Gracht in die tijd een slagerij of iets dergelijks zat. In 1926 werd het pand gekocht door de Verzekeringsbank de Maas (later ondergebracht bij AMEV, wat vervolgens weer onder ASR kwam). In 1937 werd het pand gesloopt en een jaar later herbouwd. Of de beelden toen zijn aangebracht, of weer zijn herplaatst, is niet duidelijk. In de beeldbank Cultureel Erfgoed uit 1917 zit een foto waaruit blijkt dat het aanzien van het pand toen heel anders was en de beelden er nog niet zaten (zie foto uit 1917).

De beelden zijn waarschijnlijk gemaakt door Charles Vos. De compositie, de stijl en de iconografie doen sterk denken aan de beelden, die hij twee jaar eerder voor het toenmalige Provinciehuis (zijde Lenculenstraat) heeft gemaakt. Daar zie je links een mijnwerker, rechts een landarbeider en in het midden de Intelligentia. Van dit werk is bekend dat Charles Vos in de koppen het hoofd van zijn assistent Wim van Hoorn heeft uitgebeeld. Datzelfde hoofd is ook bij de landarbeider op de Grote Gracht 84 herkenbaar (zie foto Lenculenstraat).

In 1964 koopt de gemeente beide panden Grote Gracht 82 en 84 en verkoopt die later aan de stichting Algemeen Mijnwerkersfonds. Momenteel is het pand in eigendom van en in gebruik bij de Universiteit Maastricht.