17 In Sint Gilis hospitaal 62

Op de gevel van het pand Hoogbrugstraat 37 vinden we Sint Gilis; tenminste dat vertelt ons het onderschrift: 17 IN SINT GILIS HOSPITAAL 62. De voorstelling is zwaar beschadigd. Het verhaal wil dat deze in de Franse Tijd is weggekapt. De steen is opnieuw van kleur voorzien en daarbij zijn de contouren van het oorspronkelijke reliëf beter zichtbaar geworden.
Sint Gilles (of Egidius) is waarschijnlijk afgebeeld als Benediktijner abt  met mijter, staf en boek en een pijl in de borststreek. Aan zijn zijde een hinde die tegen hem opspringt. Een houten beeld van deze heilige in de Martinuskerk te Wijck is op dezelfde manier uitgevoerd.
Volgens de legende was Egidius een rijke Griek uit Athene, die zijn bezittingen verdeelde onder de armen en wegtrok naar de Provence. Daar leefde hij als kluizenaar en een tamme hinde voorzag hem van melk.  
Toen het hert op een dag voor jagers haar toevlucht zocht bij de heilige, werd deze door een pijl getroffen. Als genoegdoening bood de leider van de jacht, de koning van de Westgoten, hem een groot geldbedrag, waar Gilles een klooster van liet bouwen in de buurt van Nimes.
Het gebouw aan de Hoogbrugstraat is een overblijfsel van het voormalig St. Gillesgasthuis, dat volgens overlevering door de bisschoppen Monulphus en Gondulphus werd gesticht in de 7e eeuw. Het droeg de naam Hospitalis Beati Egidij.
De bijbehorende kapel werd in 1795 wegens bouwvalligheid afgebroken en het hospitaal getransformeerd in een conventje, dat onderdak bood aan twaalf oude vrouwen die wekelijks een toelage in geld en steenkolen genoten. Het "kevintsje" werd in het derde kwart van de twintigste eeuw opgeheven.

Sint Gilis in de St. Martinuskerk

‍