De eenhoorn is een eigenaardig dier, voor zover men tenminste van dier kan spreken, want zo'n beest bestaat en bestond niet, ook al werd hij afgebeeld als paard met een hoorn.
Nu had men vroeger wel meer moeite met fantasiedieren als een zeemeermin, phoenix, manticore e.d. Heel begrijpelijk in een tijd waarin kennis, geloof en bijgeloof dicht bij elkaar stonden.
Het geloof in dit dier was zo'n lang leven beschoren, omdat gezegd werd, dat geen enkele jager hem kon vangen. Af en toe dook er wel eens een "echte" hoorn op - vermoedelijk van een narwal - die vanwege zijn zeldzaamheid een grote waarde vertegenwoordigde en door edelsmeden werd verwerkt. Aan de hoorn werd ook een magische kracht toegeschreven: door te zweten zou hij namelijk waarschuwen tegen vergif.
Mogelijk daarom was de eenhoorn naast de vijzel, in trek als uithangteken bij apothekers en chemisten. Maar ook had hij zijn plaats binnen de kerkelijke symboliek als zinnebeeld van Christus en het overwinnen der zonde.
Er zijn meerdere eenhoornhuizen geweest in Maastricht. Bekend is in ieder geval dat er in de Maastrichter Brugstraat 7 een eenhoorn te zien was in een landschap met het opschrift IN HET EENHOORN 1762.
IN HET EENHOORN 1745 zit hier oorspronkelijk op de Markt 8, hoewel meerdere mensen dit deel van de straat nog bij de Grote Gracht zullen rekenen. Ook met de adressering in de gichten (register van aan- en verkopen) had men er moeite mee.
Een maagd is voor een eenhoorn simpelweg onweerstaanbaar, en al snel zal
het dier zijn hoofd op haar schoot leggen. De eenhoorn zal zo weerloos zijn,
dat je hem met behulp van die maagd zo kunt vangen.
Heeft u aanvullende informatie over deze steen of een betere suggestie voor de vertaling? Deel deze met ons via onderstaand formulier. Wij zullen u bijdrage zorgvuldig beoordelen en u hiervan op de hoogte houden.
Om de financiering van de lopende kosten nu en in de toekomst mogelijk te maken, kunt u ons steunen en zich aanmelden als donateur van onze stichting.
Steun ons
